1938 yılında, babamla elele, Taksim meydanındaki ünlü heykelin önünde, Türkiye Cumhuriyeti’nin
kuruluş öyküsünü ondan dinlemiş olmanın heyecanını hâlâ içimde hissederim.
O günlerde, Atatürk, Dolmabahçe Sarayı’nda, rıhtıma sürünerek geçen vapurdaki genç subayların
hançerelerinden çıkıp gökyüzüne akseden Harbiye Marşını gözleri buğulanarak dinliyor ve ulusuna veda
edeceği 10 Kasım sabahını bekliyordu !
Ben, Taksim heykelinin önünde, Cumhuriyet’in kahramanlarını hayranlık dolu duygularla kucaklığım o
gün 11 yaşımı henüz tamamlamıştım! Bugün, 79 yaşına merdiven dayamış bir Türk vatandaşı olarak,
Taksim‘den her geçişimde aynı heyecanı yaşıyor, Cumhuriyetimizin kurucularını, duyduğum hayranlığa
şükran hislerimi de katarak selâmlıyorum.
Sosyal Medya
